Ik vond het een stap. Confronterend en intiem. Is dat een privékwestie? Oké, ik was eerder al wat los geweest en had me destijds eens laten overhalen door een Amerikaan en het was vast heel stom om ze later op mijn telefoon te zetten want alles lost tegenwoordig maar op in de cloud om dan publiek weer neer te regenen.
Maar goed. Shit happens.
Ook ik ga wel eens over grenzen heen.
Daarbij, een selfie is een selfie, of je die nu laat maken door een ander of niet. En soms doe je dingen gewoon niet heel doordacht, en denk je dat de belichting het allemaal wel wat minder erg zal maken. Dat fysieke aspect had ik alleen even over het hoofd gezien. Mijn vingers gleden over het oppervlak. Zachtjes.
Verlies je dan je zelfrespect?
Waar begint zoiets en houdt het op? Waar trek je die grens? In ieder geval, mijn vingerafdrukken heb ik afgegeven aan de paspoortbalie en die nieuwe pasfoto’s, daar moet ik dus tien jaar lang tegen aan kijken elke keer dat ik langs ga bij die onbereikbare man achter het veiligheidsglas van Schiphol. Het maximale aantal pagina’s voor stempels en visa, in 2015 en verder ga ik weer de wereld in.
The Last Blog Available 