Na een jaar van twijfelen over wel of geen eigen smartphone waarbij m’n oude mobiel langzaam verging tot uitvallend-2-minuten-per-gesprek-met-of-zonder-oplader, lag ie gisteren in de brievenbus:
de telefoon waarmee ik nog gewoon zonder twijfels een kind uit het water kan redden.
Grootste upgrade is dat ik nu pas alle mms-jes die mensen mij ooit verstuurd hebben ontvang (dat ik die niet kan openen, is dat weer een nieuw probleem). Bellen is alleen wel weer een stuk minder avontuurlijk maar als frequente bellers toch graag die ervaring willen vasthouden om een tijdje tegen het niets aan te praten omdat mn batterij weer eens rogue ging ben ik best bereid af en toe gewoon de hoorn erop te gooien.
The Last Blog Available 