Nadat ik bij het afgaan van de vierde snooze besloten had dat om 8 uur op het stembureau staan om aansluitend in stijl te kunnen ontbijten in Des Indes ’em toch niet ging worden i.v.m. vroeger opstaan enzo, had ik het hele concept verkiezingen een beetje uit het oog verloren.
Min of meer onder begeleiding tussen de bedrijven door nog even langs het stembureau vanuit werk,
in het stemhokje problemen met het uit- en invouwen van een A1-poster vol namen en uit baldadigheid een vakje ingekleurd ondanks mijn non-stop zwevend kiezerschap. En dan blijkt halverwege de ochtend erop ineens dat ik goed had gegokt en dat ‘we’ gewonnen hebben. Weer vier jaar leven met de consequenties.
Het voelt alsof je een kortingsbon wint met bingo. Je bent blij dat je goed zat maar geen idee wat je met het product verder zou moeten. En dit kan je niet door geven als cadeau voor het dochtertje van een vage bekende onder het mom van: ‘is volgens mij echt iets voor jou’. Politiek commitment, ik zie het maar als een generale repetitie voor de volgende verkiezingen. Dan gaan we echt los.
The Last Blog Available 