Verzonken in waarschijnlijk een futiel internetartikeltje had ik niet eens gemerkt dat we gestopt waren.
Wachtend op het laden van ‘n link viel Zoetermeer-Oost mijn ooghoek binnen. Natuurlijk stopt de intercity daar in het zomerschema, ondoorgrondelijk zijn de wegen van de NS denk je dan. Maar we staan hier alweer een half uur en de berichten van de conducteur die zijn machinist ging checken zijn inmiddels een sirenesignaal. We hebben een springer geraakt. Regen zet ook net in, wel zo toepasselijk.