Ontmoet: Fred. Fred heb ik vandaag gered uit een eenzaam en donker bestaan. Opgesloten met soortgenoten, voor een lange, lange tijd. Verwaarloosd. Hij had zijn hele toekomst nog voor zich, alleen ergens ben ik vergeten die tweede keer ook nog boerenkool te maken. Meestal hanteer ik een verdeel- en heersbeleid door de ‘kruimigen’ naast de vastekokers te leggen in de hoop dat de jaloezie of competitiedrang voldoende is. Maar daar is dan enige vorm van regelmatig contact voor nodig blijkbaar.
Uit pure verveling zijn ze, zo te zien, zelf een moestuin begonnen, in de broodtrommel waar ik mijn aardappels bewaar. Een beetje het ‘War of the Worlds’-gevoel.
Tentakels overal.
En onduidelijk is in welke van die knollen het meesterbrein zit dat ik uit moet schakelen om de controle over mijn huis terug te krijgen. Het rare is ook dat ze hier net nu mee komen, nadat mijn lokale supermarkt al een tijdje probeert de verantwoordelijkheid van een moestuin in mijn schoenen te schuiven. Terwijl het me duidelijk leek dat ik uit mezelf matig dingen in leven hou. De verse spinazie is aan de achterwand van de koelkast vastgevroren zie ik nu, ik bedoel maar. In ieder geval, ik kom de dag wel weer door. Nu het zonlicht eindelijk weer mijn huis in komt, gun ik Fred ook het mensen kijken in mijn straat. Beetje bakken en bijkleuren, dan kook ik ‘m later wel.
The Last Blog Available 