Newsflash voor de mensen die zich afvroegen waar Henk uithing.
Dat vroeg ik me ook af, hij had me duidelijk verlaten. Trekvogels, onbetrouwbaar volk. Maar,…. Volgens mij zag ik hem vanochtend op het parkeerterrein achter m’n huis. Zittend, in de zee van klinkertjes van lege autovakken, met een nonchalance die ergens het midden hield tussen ‘ik weet niets van een contactverbod’ en ‘miss me, baby?’.
Was al laat voor werk dus tijd om me om te draaien en een onuitwisbare indruk achter te laten had ik niet, en om nou meteen asfalt te schrapen met m’n fiets om een merel te begroeten die ik maanden niet gezien heb; ik weet niet. Eerst maar ‘ns kijken of hij mijn terras nog steeds goed genoeg vindt om op rond te hangen dan zien we dan wel of hij de patser verhalen over zijn overwintering kwijt wil bij een stukje brood.
The Last Blog Available 