Newsflash voor de mensen die zich afvroegen waar Henk uithing.

Dat vroeg ik me ook af, hij had me duidelijk verlaten. Trekvogels, onbetrouwbaar volk. Maar,…. Volgens mij zag ik hem vanochtend op het parkeerterrein achter m’n huis. Zittend, in de zee van klinkertjes van lege autovakken, met een nonchalance die ergens het midden hield tussen ‘ik weet niets van een contactverbod’ en ‘miss me, baby?’.

Was al laat voor werk dus tijd om me om te draaien en een onuitwisbare indruk achter te laten had ik niet, en om nou meteen asfalt te schrapen met m’n fiets om een merel te begroeten die ik maanden niet gezien heb; ik weet niet. Eerst maar ‘ns kijken of hij mijn terras nog steeds goed genoeg vindt om op rond te hangen dan zien we dan wel of hij de patser verhalen over zijn overwintering kwijt wil bij een stukje brood.

Je laat je moeder 1 week in je huis logeren en je krijgt er meteen een verantwoordelijkheid voor terug. Ze heeft de lokale, jonge merel zover gekregen dat hij ‘vrienden’ wil zijn. Hij hangt de hele dag voor mn raam en wil dingen van me. Voornamelijk eten. (hoop ik)

Kortom een nieuw huisdier/stalker.

Ben nu op zoek naar een degelijke naam.