Category: Status Updated

Stick Figure

Het eten met stokjes gaat aardig. Het is doorgaans dat, verhongeren of je vingers branden aan heet eten, dus je leert het zo.

Zo smooth als de Chinezen dat kunnen is er uiteraard niet bij maar ik troost me met de gedachte dat eten met mes en vork bij hen nou ook niet bepaald soepel gaat.

Hoewel er vaak ook stokjes worden geleverd op westerse feestjes wordt er wat afgehannest met de vork. Meest voorkomende variant is gewoon recht in het te eten object steken en dan hap voor hap eraf eten. Het mes krijgt dan een weinig functionele rol.

photo 4-1

Dat lijkt verdacht veel op mijn oplossing om de kipfilet (gelukkig geen steak, daar kom je niet doorheen) naar binnen te werken want ik heb nog geen manier gevonden om zo’n groot stuk glibberig vlees met 2 stokjes van m’n bord te krijgen richting m’n mond (de vloer gaat wel heel aardig) anders dan die stokjes er doorheen spiezen.

Blijkt dat cultuurverschil dus toch nog dezelfde oplossingen te genereren.

Just Being Safe

Tja die taal, dat blijft een uitdaging.

Image000 copy

Karakters die allemaal op elkaar lijken, een brij aan klanken die ik niet uit elkaar kan halen en als je dan eens een woordje lijkt te herkennen dan is de kans groot dat ze iets anders zeggen dus je weet nooit of je het begrepen hebt. En denk je een karakter te herkennen dan staat er net toch nog een lijntje de verkeerde kant op zodat het toch niet dat karakter was wat je hoopte. Dat er af en toe ook een slogan in het Engels bij staat helpt daarbij niet echt.

In mijn appartement staan bijvoorbeeld 2 handpompen genaamd: Rejoice en Safeguard. Verder alleen maar Chinese tekens, geen afbeeldingen, niets. Het zou dus heel goed kunnen dat ik al weken mijn handen was met shampoo, toiletreiniger of wasverzachter.

Voor de zekerheid hou ik het daarom maar bij Rejoice, Safeguard mag vanuit het badkamerkastje de boel bewaken.

Cosy Quality

IMG_1924

De zoektocht naar een vast appartement was fantastisch en bood gelijk een mooi inkijkje in de zeer speculatieve vastgoedmarkt hier. Het tempo waarmee men gebouwen uit de grond stampt, wordt altijd met bewondering genoemd:

Daar moeten we echt maar eens vanaf stappen.

Lekkages van leidingen, ramen en buitengevels, dingen die scheef hangen, kit dat overal tussen de hardstenen tegels uitpuilt, vloeren die golven. ‘Het hoeft niet iets te zijn, als het maar wat lijkt’ hebben de Chinezen hoog in het vaandel staan. Veel glimwerk en duur ogende materialen, maar afwerken, kwaliteit en duurzaamheid, ho maar. Binnen een jaar lijkt dat moderne, westerse appartement alleen nog van een afstandje met schermerlicht en dichtgeknepen ogen op de flashy foto’s van de brochure.

Als je de lekkageplekken even wegdenkt. Maar wat boeit het ook als je toch een jaar of 2 na de oplevering het huis met dikke winst kan verkopen. Dat ze hier hele flats al na 10 jaar moeten slopen of dat sommige gebouwen al na een paar jaar tekenen van betonmoeheid vertonen, verbaast me na een uur bezichtigen niets meer.

Local architeture

Het begint minder heet te worden, maar het blijft vochtig. Dat badkamersfeertje komt ook mooi terug in de locale architectuur waar zeker 70% van de gebouwen betegeld is. Door de combinatie met de strak communistische blokkendoosontwerpen van de bedrijfspanden rijdt de trein tussen Guangzhou en Shenzhen in feite eindeloos tussen de binnenstebuitengekeerde zwembaden door.

photo6
‘Zwembad United‘

Het resultaat van deze tegelwoede geeft tevens een mooi overzicht van de verschillende stadia waarin een badkamer van een studentenhuis zich kan bevinden.

Heel herkenbaar.

In de stad zijn de panden iets gezelliger vormgegeven maar ook daar blijft het alsof je door een sketch loopt van de mannen van de radio. Door het tropische klimaat groeit de natuur hier, zeg maar, vrij agressief en de oplossing van ‘tegen de natuur’ om vooral alles maar dan ook alles te betegelen, is hier duidelijk jarenlang fanatiek uitgevoerd.

Checks & Balances

Image9
Straatleven

Eerste random controle, eindelijk!

Zo zit je rustig te eten en zo staat de politie (6 man) voor de deur. Ze gaan het hele hotel af; paspoorten checken (van alle buitenlanders, verschil moet er wezen).

Ik had al gehoord dat je die altijd op zak moet hebben omdat je anders een dag lang op het politiebureau standjes krijgt en een boete van 5 euro moet betalen, maar dat ze ook aan de deur komen is nieuw.

Kan een innovatief stukje dienstverlening naar de mensen toe zijn, of een uniek kijkje in de Chinese cultuur op het gebied van vreemdelingenha..(kuch)beleid. Het heeft wel wat. Kan niet wachten tot de eerste straatcontrole.

Exercise

Ze hebben hier omheinde speeltuintjes.

Image2

Voor volwassenen, blijkt.

En ik maar rare dingen denken omdat er steeds mannen in die speeltuin een beetje aan het hangen waren.

Deze ochtend zag ik eindelijk dat die speelrekken functioneren als outdoor stadssportschool en dat het bijbehorende pleintje het tai chiterrein is voor ouderen van dagen. Er zijn hier overigens sowieso weinig kinderen. Dat valt vooral op bij toeristische attracties. Waar in Nederland dan vaak wel ergens een roedel van die wezentjes loopt, zijn ze hier steeds in hun uppie, samen met opa, oma, en ouders.