Cosy Quality

IMG_1924

De zoektocht naar een vast appartement was fantastisch en bood gelijk een mooi inkijkje in de zeer speculatieve vastgoedmarkt hier. Het tempo waarmee men gebouwen uit de grond stampt, wordt altijd met bewondering genoemd:

Daar moeten we echt maar eens vanaf stappen.

Lekkages van leidingen, ramen en buitengevels, dingen die scheef hangen, kit dat overal tussen de hardstenen tegels uitpuilt, vloeren die golven. ‘Het hoeft niet iets te zijn, als het maar wat lijkt’ hebben de Chinezen hoog in het vaandel staan. Veel glimwerk en duur ogende materialen, maar afwerken, kwaliteit en duurzaamheid, ho maar. Binnen een jaar lijkt dat moderne, westerse appartement alleen nog van een afstandje met schermerlicht en dichtgeknepen ogen op de flashy foto’s van de brochure.

Als je de lekkageplekken even wegdenkt. Maar wat boeit het ook als je toch een jaar of 2 na de oplevering het huis met dikke winst kan verkopen. Dat ze hier hele flats al na 10 jaar moeten slopen of dat sommige gebouwen al na een paar jaar tekenen van betonmoeheid vertonen, verbaast me na een uur bezichtigen niets meer.

Local architeture

Het begint minder heet te worden, maar het blijft vochtig. Dat badkamersfeertje komt ook mooi terug in de locale architectuur waar zeker 70% van de gebouwen betegeld is. Door de combinatie met de strak communistische blokkendoosontwerpen van de bedrijfspanden rijdt de trein tussen Guangzhou en Shenzhen in feite eindeloos tussen de binnenstebuitengekeerde zwembaden door.

photo6
Zwembad United

Het resultaat van deze tegelwoede geeft tevens een mooi overzicht van de verschillende stadia waarin een badkamer van een studentenhuis zich kan bevinden.

Heel herkenbaar.

In de stad zijn de panden iets gezelliger vormgegeven maar ook daar blijft het alsof je door een sketch loopt van de mannen van de radio. Door het tropische klimaat groeit de natuur hier, zeg maar, vrij agressief en de oplossing van ‘tegen de natuur’ om vooral alles maar dan ook alles te betegelen, is hier duidelijk jarenlang fanatiek uitgevoerd.

Checks & Balances

Image9
Straatleven

Eerste random controle, eindelijk!

Zo zit je rustig te eten en zo staat de politie (6 man) voor de deur. Ze gaan het hele hotel af; paspoorten checken (van alle buitenlanders, verschil moet er wezen).

Ik had al gehoord dat je die altijd op zak moet hebben omdat je anders een dag lang op het politiebureau standjes krijgt en een boete van 5 euro moet betalen, maar dat ze ook aan de deur komen is nieuw.

Kan een innovatief stukje dienstverlening naar de mensen toe zijn, of een uniek kijkje in de Chinese cultuur op het gebied van vreemdelingenha..(kuch)beleid. Het heeft wel wat. Kan niet wachten tot de eerste straatcontrole.

Exercise

Ze hebben hier omheinde speeltuintjes.

Image2

Voor volwassenen, blijkt.

En ik maar rare dingen denken omdat er steeds mannen in die speeltuin een beetje aan het hangen waren.

Deze ochtend zag ik eindelijk dat die speelrekken functioneren als outdoor stadssportschool en dat het bijbehorende pleintje het tai chiterrein is voor ouderen van dagen. Er zijn hier overigens sowieso weinig kinderen. Dat valt vooral op bij toeristische attracties. Waar in Nederland dan vaak wel ergens een roedel van die wezentjes loopt, zijn ze hier steeds in hun uppie, samen met opa, oma, en ouders.

Traffic

photo 1-4Verkeersregels zijn hier meer een losse suggestie dan iets dat daadwerkelijk een rol speelt in het verkeer.

Rood licht wil bevoorbeeld niet zeggen dat je niet gewoon moet proberen over te steken, wat hele groepen mensen dan ook gezellig doen. Mensen op het zebrapad zijn geen enkele blokkade om niet toch net die auto een stukje door te laten rijden, wie weet stoppen ze met lopen en rechts afslaan mag in elk geval altijd.

Tja, en als al die kruispunten dan vol staan met kris kras doorelkaar staande auto’s dan heeft het voor voetgangers helemaal geen zin meer om op groen licht te wachten. Nou ben ik zelf niet echt het toonbeeld van verkeersregels maar hier kan ik echt nog wat leren.